Ես բաց թողեցի իմ հնարավորությունը քեզ ասելու` ես քեզ սիրում եմ: Միգուցե հիմա շատ ուշ է, բայց ես ուզում եմ որ դու դա իմանաս:Ոչ ոք ոչ ոքի չի կարող կորցնել, քանի որ ոչ ոք ոչ ոքի չի պատկանում…

Հենց սկսեցի սիրել ինքս ինձ, գիտակցեցի, որ իմ ուղեղը կարող է ինձ խանգարել,
ես կարող եմ հիվանդանալ: Բայց երբ այն միացրեցի իմ սրտին,
ուղեղս դարձավ իմ արժեքավոր դաշնակիցը:
Այսօր ես այդ կապն անվանում եմ ՍՐՏԻ ԻՄԱՍՏՆՈՒԹՅՈՒՆ:

Որպես կանոն՝ վեճի ժամանակ հնչած խոսքերի համար զղջում ես րոպեներ, երբեմն՝ նույնիսկ վայրկյաններ անց: Երբ զայրացած ես, լեզվին կապանքներ դնելն ու ինքնավերահսկումը բարդ է։ Սակայն միշտ էլ կա մի վայրկյան, մի պահ, երբ կարող ես կանգ առնել... բայց, չգիտես ինչու, դու դա չես անում։

Միայն այն պատճառով, որ մեկը քեզ չի սիրում այնպես, ինչպես դու ես ուզում, չի նշանակում, որ նա քեզ չի սիրում ամբողջ սրտով:

Իսկական ընկերը նա է, ով կբռնի քո ձեռքը և կզգա քո սիրտը:
Ինչ որ մեկի համար թախծելու վատթարագույն միջոցը` լինել նրա կողքին և հասկանալ, որ նա երբեք քոնը չի լինելու:

Շատ ժամանակներ առաջ կար մի կղզի, որի վրա ապրում էին մարդկային բոլոր զգացմունքներն ու հոգևոր արժեքները. Ուրախություն, Տխրություն, Իմացություն և այլն: Նրանց հետ միասին ապրում էր նաև Սերը: Մի անգամ զգացմունքները նկատեցին, որ կղզին կամաց-կամաց ծածկվում է ջրով և շուտով կանցնի ջրի տակ: Բոլորը նստեցին իրենց նավերն ու լքեցին կղզին: Սերը չէր շտապում և սպասում էր մինչև վերջին րոպեները: Երբ կղզին գրեթե ամբողջությամբ սուզվել էր ջրի տակ, և Սերը հասկացավ, որ այլևս հույս չկա, թե կղզին կփրկվի, սկսեց օգնության կանչել:

........Տեր Աստված, եթե ես կյանքի ևս մի պատառիկ ունենայի, ոչ մի օր չէի անցկացնի` առանց ասելու իմ սիրած մարդկանց, որ ես նրանց սիրում եմ: Ես կհամոզեի ինձ թանկ յուրաքանչյուր մարդուն իմ սիրո մեջ և կապրեի` սիրահարված…սիրուն: Ես կբացատրեի բոլորին, ովքեր մոլորության մեջ մտածում են, թե դադարում են սիրահարվել ծերանալուն զուգընթաց, որ ծերանում են այն ժամանակ, երբ դադարում են սիրահարվել...........................................

Պատիվն առանց սիրո դարձնում է մարդուն գոռոզ…
Հարստությունն առանց սիրո դարձնում է մարդուն ժլատ…

Երբ մահանում է 70-80 ականների հայտնի ամերիկացի երգիծաբան Ջորջ Կառլինի կինը, նա գրում է այս տպավորիչ հոդվածը, որն արդիական է մեր օրերում:
.....Ավելի շատ ժամանակ հատկացրեք նրանց, ում սիրում եք, չէ՞ որ նրանք ձեզ հետ ընդմիշտ չեն: Բարի խոսքեր ասեք նրանց, ովքեր ներքևից հիացմունքով ձեզ են նայում, քանի որ այդ փոքրիկ էակները շուտով կմեծանան ու միշտ ձեր կողքին չեն լինի: Ջերմորեն գրկեք ձեր մտերիմ մարդուն, քանի որ դա միակ գոհարն է, որը կարող եք նրան նվիրել ի սրտե..