Նրա մազերի ապագա կորուստը։ Բացի մի քանի հոլիվուդյան կերպարներից, ինչպիսին է, օրինակ, Վին Դիզելը, մնացած տղամարդիկ՝ իրենց մետաղափայլ ճաղատներով, չեն համարվում ամենասեքսի տղամարդիկ: Այդ է պատճառը, որ նրանցից շատերն անհանգստանում են գլխի մազերի պոտենցիալ կորստի մասին: Եթե նույնիսկ ակնարկը վերաբերում է մազերի նոսրացմանը, միևնույն է, դա ցավագին թեմա է։ «Մի անգամ իմ ժամադրություններից մեկի ընթացքում ընկերուհիս կատակ արեց, թե ավելի լավ կլինի` ես գլխարկ գնեմ, քանի որ դրսում արդեն ցրտում է, և ինքը չէր ուզի, որ իմ գանգը սառեր,- ասում է երեսնամյա Ռիչը,- հարցն այն է, որ իմ «կատարն» իրոք մի փոքր աղքատիկ տեսք ունի, բայց ես կարիք չունեմ, որ կինն ինձ հիշեցնի դրա մասին, նույնիսկ եթե դա հումոր է»։
Նրա չնչին եկամուտը։ Անշուշտ, կարող է թվալ, թե դեռ Քարի դար է, բայց, միևնույն է, մենք` տղամարդիկ, մեր տղամարդկային պարտքն ենք համարում տուն պահելը: Երբ մեր աշխատավարձը չի բավականացնում, մենք մեզ ամբողջովին նվաստացած ենք զգում: Թվում է, թե հարաբերություններում մենք մեր արժեքը չափում ենք ըստ մեր գրպանի պարունակության (կամ միգուցե մեզ թվում է, թե դուք եք այդպես վարվում): Այնպես որ, կարող ես հասկանալ, որ քո` տուն պահող կնոջ կարգավիճակի մասին մեր հիմար կատակներն իրականում մեր ինքնահաստատման համար չեն արվում: «Ես գիտեմ, որ սխալ է, բայց ամաչում եմ, որ իմ ընկերուհին ավելի շատ է վաստակում, քան ես,- ընդունում է 28-ամյա Էնդրյուն,- մի անգամ նա կարծես ծաղրում էր, թե թույլ է տալիս ինձ մնալ տանը Պարոն մայրիկ կարգավիճակում, մինչ նա կաշխատի և կկերակրի մեզ, բայց ես չդիմացա: Դրանից հետո մենք եկանք փոխհամաձայնության, որ մինչ ես լոտո չշահեմ կամ իմ սեփական ռեստորանը չբացեմ, մենք չենք կարող փողի շուրջ կատակել։ Մի խոսքով, հարցն այն չէ, որ մենք չենք գնահատում ձեր ալֆա-կին կարգավիճակը: Մենք պարզապես չենք ուզում լինել ձեր բետտա-տղա խաղալիքը»:
Նրա մայրիկի մասին։ Սա կանոն է, որը դեռևս հնուց է գալիս. հենց սկսես նկատողություն անել տղայի մորը, հաստատ իրադարձությունները լավ չեն զարգանա: Իհարկե, տղան կարող է կատակներ անել իր մոր Հավայան «muumuu»-ների (երկար զգեստների), մատանենման վառած թխվածքի մասին կամ այն մասին, թե ինչքան է նա տարված Ռիչարդ Սիմոնով, բայց երբ դու ես մեջ մտնում, դա արդեն ուրիշ պատմություն է։ «Ես շատ եմ սիրում իմ մայրիկին: Նա իսկական դեմք է, - ասում է 30-ամյա Ջոշը,- ես անընդհատ ձեռք եմ առնում նրան, և նա էլ ինձ հետ է կատակում: Բայց եթե իմ ընկերուհին միջամտեր և իր լուման դներ, դա ինձ համար անընդունելի կլիներ»։ Խորհրդի կարգով՝ քույրերին նույնպես պետք չէ քննարկել:
Նրա անդամը։ Կարճ ասած` քո սրամիտ կատակները քեզ պահիր, հատկապես եթե ուզում ես, որ նրա անդամը նորից գլուխ բարձրացնի: Մեր «ընկերների» հետ բարդ է լեզու գտնելը: Ոչ մի ծիծաղելի բան չկա ոչ չափսի (կամ, ավելի շուտ, փոքրության), ոչ ձևի և ոչ էլ գույնի մասին ակնարկներում: Հարցնենք 26-ամյա Բիլին. «Ես շատ զգայուն եմ, որովհետև ինձ մոտ այն մի տոն ավելի մուգ է, քան մարմնիս մնացած մասերը: Մի անգամ ես մի աղջկա հետ էի, ով հայացք գցեց «նրա» վրա, սկսեց հռհռալ և անվանեց նրան Թուխ նժույգ: Դա ինձ այնքան անհանգստացրեց, որ չկարողացա նույնիսկ ակտի մեջ մտնել»։ Ամենաճիշտը լռելն է նրա անդամի մասին, եթե, իհարկե, դու պարտադրված չես զգում այն անվանել հսկայական:

                                                                                                                      Աղբյուրը` www.cosmo.am